Enn af skólaíþróttum
...þegar þessi póstur er ritaður, kl 19:50 að staðartíma er undirrituð enn undir áhrifum róandi lyfja

Allt byrjaði þetta á saklausum íþróttatíma(eða svo hélt ég).
Þegar ég kom að hinni stórglæsilegu íþróttahöll var mér tjáð að í dag væri ratleikur. Hjartað mitt tók kipp, RATLEIKUR um Garðabæ?
Þar sem ég telst mjög áttavillt manneskja voru þetta verri fregnir en að ég þyrfti að fara í flikkflakkheljarstökk afturábak með bundið fyrir augun.

En ég og Lísa bitum þetta í okkur og skunduðum af stað.
Í fyrstu gekk allt eins og í sögu, en það kom að því að ein af vísbendingunum sem við fengum var frekar villandi sem varð til þess að við villtumst af leið.
Við stóðum þarna, ein i spreng og hin pirruð, algjörlega villtar í Garðabænum og sáum fram á það að við myndum krókna úr kulda ef einhver kæmi okkur ekki til hjálpar. Að lokum fundum við þó leiðina til baka og á móti okkur tók Hjálparsveit Skáta,Hreppsnesi og veitti okkur áfallahjálp.

Ég er ekki sú sama eftir þessi skakkaföll